Bureau voor Aarde Educatie, Visie-ontwikkeling & Methodiekscholing

Praktijk Mens&Natuur

Weblog

Leesvasten

Laatst las ik over iemand die besloot geen gangbare radio en tv programma's meer te volgen en geen kranten en tijdschriften meer te lezen. En hoeveel tijd hem dat opleverde voor het genieten van mooie boeken, inspirerende films en gewoon te zijn met wat er is, hier en nu op dit moment in je/mijn eigen leven... Misschien wordt het tijd dat ik dat voorbeeld ga volgen, merk ik bij mezelf.

Het voorbije weekend heb ik weer eens, een naar me later bleek overdosis, informatie en vreemde films tot me genomen via de tv. Het brengt me in verwarring, het maakt me ongelukkig. Reclamefilmpjes, crimi-series op de late zaterdagavond, waanzinnige spelletjes en vermaakprogramma's, ik kijk er practisch nooit naar. En hou mezelf voor; af en toe is dat niet verkeerd, immers dan weet ik weer wat er ook speelt in de wereld. Maar het maakt me puur ongelukkig. Als ik dat voeg bij het krantennieuws over de zoveelste financiele crises, de milieuproblematiek en rampspoed over de wereld, ga ik me echt afvragen, wat ik hier nog doe, in deze waanzinnige wereld? Ik twijfel of het nog wel enig effect heeft dat ik me zo druk maak om bewustwording, verbondenheid met de wereld om ons heen, de inzet voor de natuur, de aarde, ons leefmilieu.

Heb jij dat nu ook? Wat doe jij om jezelf te beschermen van een overload aan ellende? Of laat je het gewoon niet zo binnenkomen, als dat ik kennelijk doe? Mijn dierbare partner kan zulks veel beter op afstand houden, hij analyseert het en heeft niet de neiging om te denken dat hij daar iets aan moet of wil doen. Ik wel, ik voel me zeer verbonden, heb weet van het feit dat alles met alles samenhangt en heb dan ook het idee dat ik daar op de een of andere manier iets mee of aan moet doen. Lastig dus af en toe, zo'n groot bewustzijn van verbondenheid en drang om de wereld te redden...

Ik heb al eens eerder een week 'lees-vastend' door gebracht. En ik vond het heerlijk, maar ook heel moeilijk. Ik ben zo gewend aan het verslinden van letters. Zodra ik iets van tekst onder ogen krijg, wil ik weten wat er staat. 'Maar wat doe ik dan vervolgens met die wetenschap?', is de volgende vraag aan mezelf. Een deel van mij is gewoon nieuwsgierig en wil alles weten van hetgeen er in de wereld leeft en gebeurt. Nou die neiging bevredig ik dan zo nu en dan... met het effect dat ik ongelukkig word en in de war... Kortom dit is geen voedende en vervullende levenshouding, merk ik maar weer eens op. En het is ook mijn plicht jegens mezelf om goed voor  mezelf te zorgen. Zodat ik wel kan functioneren en naast al die ellende juist sprankjes van hoop, verlichting en heling kan toevoegen aan de wereld.

Zie zo, tijd voor een nieuwe actie: ik ga oefenen in heel bewust lezen en leesvasten. Me telkens tevoren afvragen is dit nu echt wat ik wil weten, wil horen, wil lezen, wil doen, nú op dit moment? Waar heb ik behoefte aan, wat gaat me voeden en voegt deze tekst,  dit lees-, luister- en kijkwerk daar iets aan toe? En wanneer is genoeg genoeg, omdat ik vol zit, er niet goed van word, het niet (langer) goed voor me is...! Doe je mee?

Datum: 10-05-2010 in algemeen
Tags: