Mussen en meer...

Af en toe fladdert er een musje tegen het raam van mijn werkkamer. Ze pikt kleine spinnetjes of insecten uit het kozijn. Telkens weer kan ik dan voelen,  hoe blij ik ben dat ik dit jaar niet weer hebt ingestemd om de insectenplaag van deze nieuwe wijk te bestrijden met een weliswaar snel en biologisch afbreekbaar middel. We wonen hier nu ruim 8 jaar. En in de begin periode waren de spinnen een echte plaag. Onvoorstelbaar, met duizenden tegelijk hadden ze bezit genomen van deze pas aangelegde wijk aan het water. Een duidelijk geval van ecologische ontwrichting en monocultuur. Veel water waar veel insecten larven zich kennelijk goed wisten te ontwikkelen. Om daarmee voedsel te genereren voor al die talloze spinnen. En veel te weinig vogelleven om op hun beurt zich te goed te kunnen doen aan al die spinnen en insectenvleesmassa's. In de loop van het voorjaar werd ons huis, ja alle huizen, straatlantaarns en wat al niet in de wijk, omwikkeld met één groot groezelig spinraggenweb.

Te smerig voor woorden,  maar ja wat te doen? Met de stofzuiger er op uit, was nog mijn enige niet al te milieu onvriendelijk optie tenslotte. Maar één keer per week was niet voldoende!  En telkens weer zoog ik er dan werkelijk honderden op, uit alle hoeken en gaten van ramen, deuren en daklijsten. Terwijl de vensterbanken witter en smeriger werden van hun strontjes. Je kunt je misschien voorstellen dat ik na een aantal jaren ten einde raad, me aansloot bij al die buren die al veel eerder overstag waren gegaan... bestrijden die handel.

Dit voorjaar besloot ik dat het tijd werd om de natuur weer eens haar gang te laten gaan. Ook om uit te vinden of het nog steeds zo erg zou zijn. En dan zijn daar ineens die musjes. Met een paar gezellige families hebben ze kennelijk onze wijk, straat en mijn huis gevonden. Me er dankbaar aan herinnerend dat zij in ieder geval blij zijn met de herstellende evenwichten. Jarenlang heb ik nooit nee never een mus gezien in deze buurt. En nu ineens ieder dag hun gezellige getwitter en gesnitter... Ik heb nog even geen idee waar ze hun nestjes hebben gehad. Me ook wel wat zorgen makend over al het gif dat nog steeds rijkelijk vloeit bij de buren en in de buurt.... Welke konsekwenties zal dat hebben voor de musjes, de muisjes, de waterbeestjes en ons eigenste leefmilieu?

Vele kleine natuurwondertjes en milieudrama's spelen zich zo ongemerkt af voor onze eigen neus en voordeur. Gebeurtenissen waar we veelal aan voorbij leven, totdat we weer eens worden wakker geschud. Hetzij door het getjilp van de mussenfamilies of de milieurampen op nieuws en tv. Aan ons de keuze waar we onze aandacht en energie aangeven. Ik zeg niet dat die keuzes gemakkelijk zijn, zeker niet! Wat ik wel weet is dat we met elkaar deze wereld van wonder en rampen mee creeren. De vraag aan een ieder van ons is telkens weer, in welke wereld wil jij leven? En welke bijdrage lever je om daar terecht te kunnen komen? Hoe ga jij om met dergelijke levensdilemma's? Laat het ons eens weten...

Datum: 25-05-2010 in zorg-voor-de-natuur-en-ons-leefmilieu
Tags: